به میزانی که انسان به دستورات کسی احترام بگذارد و فرمان های او را انجام دهد محبت و دل بستگی به او را در وجود خود بیشتر می کند؛ به خصوص وقتی که این دستورها از جانب خدا باشد که بهترین و مفیدترین راهنمایی ها را به انسان کرده است.
برخی می گویند اگر قلب انسان با خدا باشد کافی است و عمل به دستورات او ضرورتی ندارد آنچه اهمیت دارد درون و باطن انسان است نه ظاهر او اما این توجیه با کلام خداوند سازگار نیست خداوند عمل به دستوراتش را که توسط پیامبر ارسال شده است شرط اصلی دوستی با خدا اعلام می کند.
قُل ان کُنتُم تُحِبّونَ اللَّهَ فَاتَّهِ بعونی یُحِببکُمُ اللهُ وَ یَغِفر لَکُم ذُنوبَکُم
بگو اگر خدا را دوست دارید از من پیروی کنید تا خدا دوستتان بدارد و گناهانتان را ببخشد.
دوستی انسان با خدا و پیروی از رسول دوستی خدا با انسان برابر است با بخشش گناهان .
اگر می خواهیم محبت خداوند در دلمان خانه کند باید محبت کسانی را که رنگ و نشانی از او دارند و خداوند محبت و دوستی آنان را به ما توصیه کرده، در دل جای دهیم و هر میزان که این علاقه بیشتر و قوی تر، باشد محبت ما نیز به خدا افزون تر می شود انبیا و اولیای الهی و مجاهدان راه حق و آنان که در مسیر بندگی خدا حرکت ،کردند دوستان خداوند هستند و برترین این دوستان رسول خدا و اهل بیت ایشان می باشند که با تمام وجود به خدا عشق ورزیدند و زندگی خود را در اطاعت کامل خداوند سپری کردند دوستی با آنان همان دوستی با خداوند و محبت به آنان در مسیر محبت به خداوند است.
عاشق روشنایی از تاریکی می گریزد و آن کس که به دوستی با خدا افتخار می کند با هرچه ضد خداست، مقابله می نماید. او دوستدار حق و دشمن باطل است عاشقان خدا پرچمدار مبارزه با ستم و ستمگران بوده اند همه پیامبران از حضرت نوح و حضرت ابراهیم تا پیامبر اسلام زندگی خود را در مبارزه با ستم و پلیدی گذراندند و پرچم مبارزه را از نسلی به نسل بعد منتقل کردند نمی شود کسی دوستدار خداوند باشد؛ اما زشتی و ستم را در جامعه ببیند و سکوت اختیار کند.
از این رو جهاد در راه خدا در برنامه تمام پیامبران الهی بوده و بیشتر آنان در حال مبارزه با ستمگران به شهادت رسیده اند. امروزه نیز مشاهده می کنیم که مستکبران و ستمگران برای رسیدن به منافع دنیایی خود حقوق ملت ها را زیر پا می گذارند و آنان را از حقوقشان محروم می کنند رنج و محرومیت مردم، فلسطین، یمن، سوریه، عراق، بحرین و ... نمونه آشکاری از رفتار مستکبران است که جز با مبارزه برطرف نخواهد شد.
تولّی (دوستی با خدا و دوستان او ) و تبری (بیزاری از باطل و پیروان او).